Çocuklarda Görülen Perthes Hastalığı Nedir?
Perthes Hastalığı Nedir?
Çocuklarda görülen sağlık sorunları arasında önemli bir yeri olan Perthes Hastalığı, uyluk bölgesinde meydana gelen ve uyluğun üst kısmında yer alan kemik bölgesinde gerçekleşen kan akımının belirli bir süreliğine durması sonucu ortaya çıkmaktadır. Genellikle 3-10 yaş arası çocuklarda gözlemlenmektedir. Kız çocuklarda erkek çocuklara oranla daha az görülmektedir. Perthes hastalığının görüldüğü çocukların yapı itibari ile çok hareketli olduğu tabiri caizse “yerinde duramayan” çocuklar olduğu belirtilmiştir.
Hastalığın Bulguları Nelerdir?
Perthes hastalığına sahip çocuklarda genellikle yürürken meydana gelen aksaklık, kalça ve eklem bölgelerinde ağrı gibi belirtiler ortaya çıkmakta ve hastalar bu şikayetler ile ortopedistlere başvurmaktadır. Bu bulgular zaman zaman çok şiddetli şekilde ortaya çıksa da çoğu zaman hafiflemektedir. Perthes hastalığının ilerlemesi sonucunda eklem kaslarında incelme ve bacaklarda kısalmalar gözlemlenmektedir.
Hastalığın Tanısı Nasıl Konulur?
Perthes hastalığının tanısının konulması için hastalara fizik tedavi ve radyografik testler uygulanmaktadır. Tanının konulması için çeşitli MR ve Tomografi testlerine ihtiyaç duyulmamaktadır. Fakat yine de bazı durumlarda MR kontrolleri hastalığın erken tanımlanmasına yardımcı olabilmektedir. MR tetkiklerine başvurulması için radyografik testlerde farklı bir durumun gözlemlenmemesi ve şikayetleri en az 10 gün boyunca geçmemesi gerekmektedir. Bu durumlar sonucunda MR kontrolleri gerçekleştirilmektedir.
Hastalık Nasıl Tedavi Edilmektedir?
Hastalıkta femur başı adı verilen uyluk bölgesinde gerçekleşmesi gereken beslenme düzeninin bozulması ile kemik ölümü başlamaktadır. Bu kemikler absorbe işlemi sonrasında ortadan kaldırılmakta ve yeni kemik yapımı sağlanmaktadır. Bu tedavideki asıl amaç eklem hareketlerinin korunmasıdır. Bu nedenle tedavi süreci boyunca bol istirahat ve ilaç tedavisi önerilmektedir. Hastalığın tedavisi ve tamamen sonuç verebilmesi 1.5 ve 2.5 yıl aralığında değişmektedir. Bu süreçte ebeveynler çocuklarını sportif faaliyetlerden uzak tutmalı hatta günlük aktivitelerde tedaviyi aksatacak her türlü fiziksel eylemi kısıtlamalıdır. Tedaviye ve çocuğa zarar verebilecek fiziksel eylemlerin kısıtlanması dışında çocuğun günlük yaşantısında herhangi bir aksaklığa neden olacak kısıtlamalar şart değildir.
Kaynak: Doktor Tarif